Niet iedere verkeerde afslag leidt tot het verkeerde pad.
Ik ben niet heel goed in het plannen van mijn reizen. En dit kan voor onnodige problemen zorgen, maar ook - gelukkig - voor leuke verrassingen.
Tijdens het verkennen van São Miguel (onderdeel van de Azoren-eilanden van Portugal) wilde ik heel graag de kraters zien vanuit het uitzichtpunt Boca do Inferno. Dus nam ik op een vroege ochtend een bus die kant op om pas halverwege tot de ontdekking te komen dat de bus niet verder kon omdat een belangrijke weg geblokkeerd was. Wat moest ik nu?
Mijn duim ging omhoog en gelukkig kon ik al snel mee liften met een leuk stel dat dezelfde kant op ging. Aangekomen bij het uitzichtpunt en na het in ons opnemen van het prachtige uitzicht, zagen we in de verte dat er een pad om de krater heen liep. Op zoek naar welk pad ons om de krater heen zou leiden, namen we de verkeerde afslag.
Het donkere zandpad waarop we liepen werd steeds kleiner en kleiner en naaldbomen, varens en hoge rotsen begonnen ons in te sluiten - we beseften ons dat dit niet de weg was die ons om de krater heen zou leiden. Maar iets aan dit 'verkeerde' pad trok ons, intrigeerde ons. Alle kronkelingen in het pad bleef ons nieuwsgierig houden naar wat er om de volgende hoek zou zijn.
En zo kwamen we op eens bij deze sprookjesachtige scène uit. Rotsen bedekt met mos en varens aan de ene kant, verlicht door de paar zonnestralen die door de kleine naaldbomen aan de andere kant kwamen. Ik hou ervan hoe ongeplande afslagen tot iets onverwachts moois kunnen leiden.
You can purchase this photoprint:
In Europe
In the United States